Slecht nieuws is beter

Anita Winter

COLUMN


Nieuws is vluchtig. Wat vandaag nog volop in de belangstelling staat en wellicht als een golf over ons heen slaat, is morgen, volgende week of volgend jaar misschien niet meer dan een rimpel in ons bestaan.
Nieuws wordt bepaald door de macht van het getal. Een brand waarbij twee gezinsleden omkomen en twee andere voor het leven verminkt zijn, is nauwelijks nieuwswaardig. Een brand met tientallen slachtoffers uit één gemeenschap daarentegen wel.
Nieuws gaat over het hemd dat nader is dan de rok. Het bericht van een paar duizend doden door het coronavirus in Nederland raakt ons meer dan jaarlijks wereldwijd 450.000 doden door malaria of 700.000 doden door aids. Hoe erg we die doden door malaria of aids ook vinden, ze hebben geen invloed op ons dagelijks bestaan. Hoe verder weg des te kleiner de nieuwswaarde.
Nieuws is vooral selectief en brengt geen trends of doorgaande bewegingen voor het voetlicht, maar alleen het ongewone. Als het goed is, is nieuws daarom over het algemeen negatief, zoals het nieuws waarmee we de afgelopen weken overspoeld werden als: driegend tekort aan IC-bedden, artsen moeten straks voor God spelen en bepalen wie er wel en niet aan de beademing komt, duizenden zzp-ers en ondernemers zonder werk en inkomsten, vele ouderen vereenzamen. Dat is goed, want het betekent dat al dit nieuws niet de regel maar de uitzondering is.

Zorgwekkender is het daarom dat er momenteel ook allerlei goede berichten het nieuws halen: waardering en applaus voor mensen in de zorg, omkijken naar alleenstaande buren, creativiteit om ondanks social distancing contact te houden met elkaar. Blijkbaar zijn we in Nederland normaal gesproken niet of onvoldoende waarderend, meelevend en creatief.
Zou deze crisis daarin verandering brengen? Er zijn mensen die denken van wel. Ik ben er niet zo zeker van. Heeft de geschiedenis niet geleerd dat geen enkele crisis blijvend invloed heeft op de mate van dankbaarheid en waardering – en de uiting daarvan – die mensen hebben voor wat anderen voor hen of het algemeen belang doen? Of op de mate van  aandacht voor de naaste die zich uit in meeleven en meedelen?

Vandaag gedenken we een nauwelijks nieuwswaardig, bijna 2000 jaar oud bericht: één enkele man die in een land hier ver vandaan -onterecht – als misdadiger is geëxecuteerd. Een bericht dat ons nu even met afschuw zou vervullen, waarna we over gaan tot de orde van de dag. De dood van deze ene vreemde man heeft echter iets in beweging gezet dat door de eeuwen heen het leven van miljarden ingrijpend heeft beïnvloed. Mensen die blijvend dankbaar zijn voor wat Hij voor hen gedaan heeft en in zijn spoor elk mens waarderen als Gods schepping en naar anderen omzien door in vreugde en verdriet met hen te delen. Niet alleen in tijden van wereldwijde crises, maar elke dag opnieuw.

Wat een zegen, wat een Goede Vrijdag!

Anita Winter, 10 april 2020