Honger

COLUMN

Lamkje Sminia

Afgelopen zondag, 17 oktober, was de jaarlijkse diaconale zondag in de Kruiskerk. De dienst stond geheel in het teken van het werk van diakenen. Als thema was één van de Werken van Barmhartigheid gekozen, en wel: Hongerigen voeden. Om dat te onderstrepen werd een collecte gehouden voor voedsel voor de allerarmsten in Oost-Europa. Daarmee konden wij delen van onze overvloed zoals Jezus ons dat heeft voorgedaan en geleerd. Een kleine bijdrage om de wereld een beetje beter te maken. En hiermee het begin van een lijst met zeven daden van barmhartigheid en zorg voor medemensen.

Er is echter ook nog een andere honger die gestild moet worden: en wel die van onze geest.
Immers, vanuit welke gedrevenheid en met welke intentie of gezindheid geven en delen wij van wat wijzelf ontvangen hebben? Luisteren we ook naar Jezus wanneer hij spreekt over ‘voedsel voor de Geest’, en delen wij ook dat met anderen?  Of neigen we ons oor liever naar de Mammon, het grote geld; worden gaven die wij om-niet ontvangen omgevormd tot recht-hebben-op, en worden we ‘Dagobert Ducks’ die zelf liever alles voor zichzelf houden en zich, gevoed met bonussen, baden in eigen genot?

Daarom aan ons ook de vraag: Waar hongeren wijzelf naar? Door wie en waarmee worden wij gevoed? Zijn we tevreden met wat onze welvaart ons biedt, of is onze begeerte en hebzucht sterker dan dat.

Voor onze fysieke levensbehoeften laten we ons meestal verleiden door het aanbod van op winst beluste bedrijven en super/hypermarkten die met hun zelfverklaarde ‘klant- en milieuvriendelijke’ producten en activiteiten aan de weg timmeren met als doel de gehele markt te veroveren, ….aahaa! Hun doel is om met zoveel mogelijk productie en zo weinig mogelijk (on)kosten voor arbeid en sociale of politieke omstandigheden, zoveel mogelijk winst te behalen. Daarvoor buiten zij de aarde uit en de mensen uit en trekken zij zoveel mogelijk productiecapaciteit en handel naar zich toe. Wanneer dan hun honger tijdelijk gevoed is, wordt weer andere honger gecreëerd. Dit alles  gaat ten koste van kleine en zelfstandige boeren en bedrijven, in Nederland en overal ter wereld,  die metterdaad voedsel delen, milieu- en mensenrechten beschermen en met recht eerlijke producten aanbieden. Daarnaast zijn er farmaceutische reuzenbedrijven die zich ten dienste van zorg voor mensen zouden moeten stellen, maar zich integendeel verrijken met de gezondheids-zorgen van mensen. Patenten worden geclaimd, waardoor alle financiële winst voor henzelf behouden blijft en anderen de risico’s krijgen opgelegd. Er is geen enkele neiging te bespeuren om, ten bate van mensen die medicijnen hard nodig hebben, hun belangrijke gegevens en bevindingen met andere onderzoekers te delen. De meeste politici en regeringen gaan mee in de belangen van al die private bedrijven, en proclameren en stimuleren een vrije markteconomie. Daarbij staat niet de intentie voorop om de middelen zo gelijk mogelijk te verdelen, maar om daarentegen zo veel mogelijk economische  groei te bereiken. Daarbij wordt financieel tegemoet gekomen aan de meest winstgevende, grootste en in hun ogen belangrijkste bedrijven.

Burgermensen worden daardoor geleidelijk steeds afhankelijker van dergelijke bedrijven die er ondoorzichtige praktijken op na houden en waarvan de eigenaren zich verrijken, die zelf  nooit genoeg schijnen te hebben, laat staan om iets met anderen te willen delen.
Voor hen bestaat er geen plafond aan die groei. En …. als de uitgeputte aarde niets meer te bieden heeft, kunnen zij altijd nog uitwijken en opstijgen naar andere planeten.

Daarom de vraag aan ons: Door wie en waarmee willen wij gevoed worden?

Lamkje Sminia, 22 oktober 2021