Stilgevallen

COLUMN

Saskia de Jong


Hoofdpijn, benauwdheid, vermoeidheid, oorsuizen, reuk- en smaakverlies, koorts en spierpijn. Dit zijn ‘slechts’ enkele (minder bekende) klachten, die bij de ziekte long covid voorkomen. De laatste weken is er, waarschijnlijk mede door het oplopen van het aantal besmettingen, meer aandacht in de media voor dit ‘grote’ probleem.

In het Weekend-katern van de NRC (8 & 9 oktober 2022) is een groot artikel geplaatst over long covid en de impact, die het heeft op en in het leven van een patiënt. In het artikel wordt geciteerd uit een enquete onder lezers: van een 11-jarige tot iemand van 84 jaar hebben long covid-klachten overgehouden na de coronabesmetting. Hun levens zijn stilgevallen: zaken als werk en/of studie zijn gestopt dan wel op een lager pitje komen te staan. De grote variatie van klachten én patiënten maken het ingewikkeld(er) voor de zorgverleners, patiënten en de directe omgeving. Bovendien is het een nieuwe aandoening en dan blijken zorgverleners vooral op eilanden te werken: onderling overleg is lastig of lukt niet.

Hoewel het bovenstaande een impressie is, mag ik me ook rekenen tot deze groep. Na mijn besmetting is mijn leven in korte tijd op zijn kop gezet. Misschien zou ik ook moeten spreken over een stilgevallen leven, zeker in de eerste weken: je weet niet hoe de dag zal gaan. Bij het opstaan heb je geen idee hoe de dag zal verlopen: wat ga je wel kunnen doen en wat niet. Gaandeweg zal het duidelijk gaan worden op de dag. De grip op mijn dagen krijg ik uiterst langzaam terug: maar een spelbreker is de figuurlijke man/ vrouw met (in dit geval) de long covid-(vermoeidheids)hamer, die ad hoc kan toeslaan: je wordt gedwongen om hetgeen je doet te staken en te gaan rusten.

Maar het vergt geduld, heel veel geduld. En dat is nu net niet wat een enkeling in mijn directe omgeving heeft. Maar zij zijn zelf wellicht de covid-dans ontsprongen en hebben weinig mensen in hun omgeving, die er last van hebben; waardoor ze eigenlijk niet weten waarover ze het hebben. Ten minste, ik ken nu 2 anderen met long covid, niet zoveel als de wetenschap ervan uit gaat dat 1 op de 10 mensen long covid-klachten overhoudt na een besmetting.

Om te herstellen, of in ieder geval ‘verder’ te komen dan waar ik medio juni stond, maak ik gebruik van het zg. hersteltraject van de overheid met onder meer extra fysiotherapie en ergotherapie. En daar zie ik kleine beetjes vooruitgang, maar geduld is een ‘anker’- woord hierbij.

Nieuwe golf, houden van afstand
Nu de coronagolf weer gestaag opkomt, wordt het weer spannend. Niet alleen wordt het voorkomen van een coronabesmetting belangrijk, ook is het een groot vraagteken of ik mijn hersteltraject kan afronden als de besmettingen weer toenemen en o.a. de fysiotherapeut misschien weer (tijdelijk) de praktijk moet stilleggen. Maar de nieuwe coronagolf betekent ook, dat mensen, die als kwetsbaar worden aangeduid omdat ze bij een besmetting ernstig(er) ziek kunnen worden (ouderen, longpatiënten, e.d.), weer meer afstand willen houden daar waar zij andere mensen (zullen) ontmoeten. Dus ook als zij naar de kerk komen, omdat zij het ook van betekenis vinden voor hun leven; net als u en ik.

Het helpt zodoende om alert te zijn op het houden van afstand als andere kerkgangers dat aangeven. Immers, long covid-klachten wil niemand krijgen; maar daarvoor moeten we wel weer ons houden aan de (bekende) maatregels, die al eerder golden en eigenlijk ook deze zomer niet weg waren.

Informatiebronnen
Op internet zijn er enkele betrouwbare websites, die informatie hebben over long covid. De site van C-Support (www.c-support.nl) is hierin een goede startsite: zij geven ook linken naar andere websites

Saskia de Jong, 21 oktober 2022.