Herfst
COLUMN
Saskia de Jong
Terwijl ik deze column schrijf, hoorde ik eerder de wind waaien rond mijn flat. Dan kun je het idee krijgen, als de omliggende bomen ook zichtbaar flink heen en weer bewegen, dat het buiten misschien wel stormt of zo. Maar het lijkt in de meeste gevallen erger dan het is. Tenzij het natuurlijk wel heel hard waait of stormt …
Op de parkeerplaats voor de flat laat de wind zich, met name in de herfst vanwege alle gevallen bladeren, op een andere manier zien: via de bladeren. En dat vind ik telkens bijzonder om te zien, het is een schouwspel op zich. Op minstens 2 ‘vaste’ plekken liggen veel bladeren op een rondgevormde hoop: de wind laat de bladeren wervelen in cirkels totdat ze hun plekje op de hoop hebben gevonden en daar dan ook blijven liggen. Alleen wanneer de auto’s er (noodzakelijkerwijs) door (of over) heen rijden, raken bladeren weer (een beetje) verspreid. Tot de wind weer ze weer naar de hoop ‘brengt’ of de veegwagen van de gemeente weer eens langskomt en de bladeren meeneemt. Wanneer er, na het vegen, weer voldoende bladeren zijn; vormen de hopen zich weer; keer op keer tot dat de herfst weer voorbij is.
Als het regent, dan wordt het beeld anders: de bladeren gaan dan (in zekere zin) glimmen. De bladerhopen worden gladder: op natte bladeren glij je makkelijker uit. Ook nemen de auto’s de bladeren makkelijker mee vanwege het kleven aan de banden.
Een ander verschijnsel, dat zich aan de balkonzijde bij storm en/of harde wind nog al vaak voordoet, zijn de diverse spullen die verspreid op straat liggen dan wel in de bosjes: gele (vaat)doekjes, theedoeken, allerlei (kinder)kleding, lege plantenpotten, etc. Deze spullen stonden of hingen op een of meer balkons en zijn ‘mee genomen’ door de wind, die er ongetwijfeld soms wel erg zijn best op heeft moeten doen om het te kunnen ‘meenemen’. En kennelijk missen mede-flatbewoners deze spullen niet , want ze blijven vaak liggen of eindigen alsnog in de struiken.
Toen ik net in de flat kwam wonen, had ik het dan ook niet zo in de gaten welk spel de wind kan spelen met spullen. En al helemaal niet toen ik mijn balkon ‘katproof’ gemaakt had door het aanbrengen van gaas: er kon niets meer van mijn balkon waaien en mijn katten kunnen veilig en vrij in- en uitlopen via het kattenluik. Maar het gaas verhindert alleen het meenemen van spullen: de wind kan nog altijd op het balkon komen en zijn spel spelen met mijn losstaande spullen. Zo had ik een tuinkast geplaatst op het balkon, zodat ik de bezem en voorraadbak met kattengrit netjes kon opbergen. Met een van mijn eerste stormen is deze kast behoorlijk kapot gegaan. Maar niet kapot genoeg, want ik heb (samen met mijn vader) de kast aan elkaar kunnen lijmen. Door de kast vervolgens ook aan het scheidingsschot (dat ik deel met mijn buurman) vast te maken, kan de wind er geen streken meer mee uithalen.
Waar de wind het een en ander kan uithalen op de balkons, is dat bij regen toch een beetje anders. Van de regen heb ik niet zoveel last. In de meeste gevallen komt er niet zoveel regenwater op het balkon. Omdat de vloer van het balkon ook wel eens een schoonmaakbeurt kan gebruiken, doe ik dat het liefst vlak na een stevige regenbui. Het regenwater, dat wel op mijn balkon terechtkomt, zorgt voor een soort voorweken van het (fijn)stof, dat op de balkonvloer ligt. Als ik vervolgens dan de schrobbezem neem en een emmer water is het wat makkelijker om te doen. Zonder de hulp van het regenwater is het lastiger. Maar een hoge drukspuit gebruiken is niet zo handig vanwege (en aardig voor) mijn onderburen. Zij zullen toch altijd een ‘staartje’ krijgen van het water, dat er op het balkon gespoten wordt.
Behalve wind en regen heeft ook de zon nog wat in te brengen in de herfsttijd. De warmte van de zon maakt het ook in de herfst best prettig om, zo nodig met een trui of jas, kunnen zitten op het balkon.
Hartelijke groet, Saskia.
27 november 2020
