ADEM
COLUMN
Gerrit Oud
| Heer, raak mij aan met uw adem, reik mij uw stralend licht,- wijs mij nieuwe wegen, geef op uw waarheid zicht. |
Als geroepen kom ik: mijn tijd is in uw hand. |
|
Raak met uw adem mijn onrust |
Kom en doorstraal mijn dagen, Geest van God uitgegaan, die mijn ogen opent voor wie nu naast mij staan. |
| Wees ook de Geest die mij aanvuurt en al mijn twijfels bant. |
Heer, raak ons aan met uw adem, geef ons een vergezicht! Draag ons op uw vleugels, zegen ons met uw licht! |
In mijn dagelijkse leven mag ik onderwijs verzorgen op een christelijke school. En ja, het vak godsdienst staat nog op het rooster en met Kerst en Pasen is er een viering. Maar verder neemt het aantal collegae dat nog elke ochtend een dagopening verzorgt, in rap tempo af. Dat moet je natuurlijk ook alleen maar doen, wanneer je daar van harte achter staat. Kinderen kijken dwars door poppenkast heen. De meeste moeite kost het mij altijd weer om de essentie van Pinksteren helder over het voetlicht te krijgen. Voor je het weet kijken al die ogen je vragend aan.
Gelukkig is daar lied 695. Dit snappen kinderen, zoekend naar hun eigen plek in deze wereld, nieuwsgierig naar vormen van zingeving. De nieuwe wegen in de eerste strofe, dat spreekt hen aan: blijkbaar hebben vorige generaties een afslag gemist! De rust uit de tweede strofe is een ontsnapping uit het jachtige bestaan waar zij, ook als kind al, in terechtgekomen zijn. Kind mogen blijven is een zegen. En welk kind wil er nu geen einde aan twijfels en onzekerheid? Dat adem en Geest vertalingen zijn van een en hetzelfde Hebreeuwse (en Griekse) woord, biedt de mogelijkheid uitleg te geven over synoniemen en nuanceverschillen.
Wat mijn leerlingen het meeste aanspreekt, zijn de eerste vier strofen. Daarin gaat het immers over ‘ik’. En draait bij kinderen – en niet alleen bij kinderen, helaas – niet alles om ‘ik’? Wat mooi dat de laatste strofe plotseling het meervoud gebruikt: Gods adem, Gods Geest is er natuurlijk voor elk individu persoonlijk, maar verbindt ons tegelijk ook met elkaar. Ik ervaar het als een voorrecht dat vergezicht te mogen delen. Met kinderen. Met Gods kinderen. Wat een feest is Pinksteren!
Gerrit Oud, 20 mei 2022
Giotto ca. 1267 – 1337
De uitstorting van de Heilige Geest (Padua)
fresco (185 × 200 cm) — 1304-06
Cappella degli Scrovegni (Arenakapel), Padua
Dit werk is gekoppeld aan Handelingen 2:2
De twaalf apostelen zijn bijeen in een zaaltje wanneer de Heilige Geest over ze wordt uitgestort.
Dit is een fresco van Giotto in de Arenakapel te Padua.
Bron: Statenvertaling online – bijbel en kunst