Keep on going …..

Saskia de Jong

COLUMN

Het nieuws over het coronavirus volg ik selectief: zo’n 2 keer per dag kijk ik naar (het) nieuws. Er is heel veel informatie beschikbaar via het web, waardoor je bijna iedere moment van de dag wel ermee bezig kunt zijn. Maar dat wil ik niet. Aangezien ik net als anderen zoveel mogelijk thuis / binnen blijf vanwege de risico’s voor mijn gezondheid, wil ik mijn tijd en/of aandacht ook aan andere dingen besteden. Dat is (uiteraard) mijn werk, maar ook boeken (her)lezen en boodschappen doen.

Inmiddels werk ik alweer 6 jaar vanuit mijn huis. Door de coronaregels kan ik echter geen cliënten meer opzoeken, maar verder kan ik redelijk normaal (door)werken. Via de telefoon heb ik wel contacten met mijn cliënten, ‘op afstand’ zoals dat in de media genoemd wordt. De jaarlijkse ‘dingen’, zoals de belastingaangiften en de jaarverantwoordingen, zijn nu redelijk aardige, maar verplichte tijdsbesteding.

Het lezen van boeken is iets, dat ik als kind al graag deed. Op de lagere school was ook een bescheiden bibliotheekje: iedere klas had ongeveer een kast aan boeken. Omdat ik nogal veel las, had ik mijn boek veelal snel uit. Hierdoor was ik  ergens in het voorjaar vaak al “klaar” met de beschikbare boekenkast. Daarnaast kwam er wekelijks een bibliobus: eerst een busje, maar dat werd uiteindelijk (zelfs) een vrachtwagen met oplegger. Ook hier haalde ik boeken. In die tijd werkte het uitleensysteem met kaartjes (2 groene en 3 oranje kaartjes), die je inwisselde voor boeken. De groene kaartjes waren voor studieboeken bestemd. Voor leesboeken waren de oranje. Misschien herinnert u zich dat ook nog. Uiteindelijk kreeg ik ook met de groene kaartjes “gewone” leesboeken mee. Als tiener las ik ook nog best veel. Bijna wekelijks haalde ik voor mij en mijn ouders, die van dezelfde boeken hielden, een boodschappentas vol boeken bij die biebbus (=ca. 15 boeken).

Sinds ik in Amstelveen woon, lees ik een stuk minder. Maar een goede thriller, daar besteed ik graag een paar uur van mijn tijd aan. In een uurtje of 5, soms minder, heb ik een dergelijk boek uit. Samen met een grote kom thee ben ik tijdens het lezen ‘offline’ en helemaal in het boek verzonken.
Maar het zijn vaak ontzettend mooie boeken, dat ik ze ook vaak herlees. Lukraak begin ik dan in zo’n boek en ik stap eenvoudig weer in het verhaal.

En een keer per week doe ik wat boodschappen. Want ja, het gaat toch op. Zo lang het me lukt om zonder longklachten te blijven, doe ik zoveel mogelijk zelf die boodschappen. En anders zal ik hulp vragen aan deze en gene hiervoor. De zelfscanfaciliteit, die ze tegenwoordig hebben, gebruik ik (liever) niet . Ik vind het contact met de kassamedewerker namelijk altijd erg prettig na een dag met vooral telefonische contacten.

En verder rest er niets anders dan voortgaan en volhouden. Want ik moet er niet aan denken ook nog eens ziek te worden van corona.

Voor een ieder, die ook ondanks de versoepeling, binnen moet blijven: sterkte en houd vol!

Voor een ieder, die kan profiteren van de versoepeling: vergeet de ‘binnenzitters’ niet, want zij zullen nog steeds hulp nodig hebben voor onder meer boodschappen, zolang het virus nog heerst en slachtoffers maakt.

Saskia de Jong, 8 mei 2020