Durf kwetsbaar te zijn
Het Woord zal zijn tenten bij ons opslaan
Johannes de evangelist noemt ons een volk dat in duisternis wandelt.
Nu is dit wel een jaar waarvan ik vind dat het ons niet kwalijk genomen kan worden dat wij de weg niet kunnen vinden. Nu wij niet goed weten hoe het volgende week zal zijn. En dan nu toch op weg naar kerst gaan en hopen dat er van het Woord van het Begin iets af zal stralen op ons. Dat wij het Licht ook kunnen grijpen. Johannes gebruikt poetische taal: Er was een begin, er is een Woord dat leven schept, er is een God, er is licht. Dat licht zal naar de wereld komen, het is naar de wereld gekomen. Het maakt een verschil van dag en nacht. Het verlicht ieder mensenkind.
Dat Licht is God die de gestalte van een mens heeft aangenomen. En dan die prachtige zin: Het Woord heeft zijn tenten bij ons opgeslagen.
Heel klein en niet zichtbaar, zal het tussen ons zijn tenten opslaan, als we alleen of met ons tweeen en maximaal met ons vieren dit jaar kerst vieren. Ja dat is geloof. Dat moet je aannemen. De boodschap zo horen dat het in je hart neerdaalt.
Het is nooit de makkelijkste boodschap geweest: het verhaal van God die mens geworden is om de wereld te redden. En misschien dit jaar wel moeilijker dan ooit. Zijn dit niet tijden waar je alles kunt verloochenen waar je in geloofde. Een God met ons – Een licht in de wereld waardoor het bestaan niet zomaar voorhobbelt tot het einde – maar dat het zin geeft dat het verwondering baart.
ds. Bara van Pelt