Vrieskou of Vredevorst?

COLUMN

Wilma Beukhof

In januari van dit jaar had SIRE (Stichting Ideële Reclame) een campagne met als titel: Verlies elkaar niet als polarisatie dichtbij komt[1]. Het was de eerste keer sinds de oprichting van SIRE in 1967 dat dit onderwerp aan bod kwam. “Mensen worden met deze onderwerpen [corona, immigratie, Zwarte Piet, klimaat] meer dan ooit geraakt in hun persoonlijke leven. En ik denk dat sociale media ook een grote rol spelen bij het aanwakkeren van die tegenstellingen. Het gemak en de snelheid waarmee nu een enorm publiek wordt bereikt, maakt de dynamiek heftiger,” aldus Marc Oosterhout, voorzitter van SIRE.

Ik denk dat vrijwel iedereen wel zal hebben gemerkt dat de lontjes korter zijn geworden de afgelopen jaren. Dat is echt al wel langer aan de gang, maar het gaat nu ineens met een sneltreinvaart. Dan hoop je dat het in je eigen omgeving wel meevalt, maar op de gekste momenten loop je er toch tegenaan. Hoeveel gezinnen en vriendschappen worden er niet uit elkaar gerukt door het niet met elkaar eens zijn (wat dat betreft heeft SIRE best wel goede tips op haar website staan; zie de link in de voetnoot). Ik merk bij mezelf dat je al heel snel de neiging hebt om die ander dan als misleid te beschouwen, en dat het dan toch begint te kriebelen van binnen. Dan is het soms moeilijk om je mond te houden, of zoals SIRE zegt: tot 10 te tellen. Je gaat zo snel mee in die negativiteit!

En hoe zit het met de kerk? Hoe zit het daar met de korte lontjes? Hoeveel wordt daar niet geklaagd over dingen waar iemand zich aan ergert! Variërend van het slechte geluid, knisperende snoeppapiertjes, kinderen die lawaai maken, een preek die te lang of te kort duurt, te diep gaat of juist niet diep genoeg, de temperatuur die te hoog of te laag is, de psalmen c.q. liederen die al dan niet worden gezongen, te veel aandacht voor de jeugd of juist voor de ouderen, enz.

Het is altijd al zo dat je ook in de kerk clubjes hebt. Het is nooit zo dat je met een paar honderd mensen alle neuzen dezelfde kant op hebt staan. Op zich is het ook niet zo erg dat je het niet altijd met elkaar eens bent. Gezonde kritiek kan geen kwaad, dat kan juist tot verbetering leiden. Als die maar wel in liefde wordt gegeven. Niet de ander aanvallen omdat hij of zij niet precies zo denkt en doet als jij wilt, en al helemaal niet meer gemeenteleden daarin mee proberen te krijgen. Het is niet goed als mensen zich boven een ander gaan verheffen, gaan denken in wij-zij. Je beschadigt daar de ander mee, en, al realiseer je je dat misschien niet, ook jezelf. En al helemaal het Koninkrijk van God!

In de Bergrede geeft Jezus al aan hoe wij ons wél zouden moeten gedragen: vijanden liefhebben, hen zegenen die ons vervloeken, goed doen aan die ons haten en bidden voor hen die ons beledigen en vervolgen. Een ander meer achten dan jezelf… Poeh, dat is nogal wat. Kom daar in deze tijd maar eens om! En toch was er Iemand die dit alles wel deed, tot aan het kruis toe… We hebben vorige week de uitstorting van de Heilige Geest herdacht. Door Zijn kracht gaan we op Jezus lijken. Dan krijgen we, zoals in de berijmde psalm 25:3 staat: milde handen, vriendelijke ogen, net als de Vredevorst.

[1] https://polarisatieverlieselkaarniet.sire.nl/

Wilma Beukhof, 9 juni 2023