BIDDEN

COLUMN

Gerrit Oud

Van het meewarige ‘ach, jij gelooft nog?’ tot de collega die mij vraagt hoe ik, als intelligent, hoogopgeleid mens, kan geloven in iets wat wetenschappelijk niet kan worden aangetoond. Geloven is blijkbaar iets voor domme en onzekere mensen. De moderne mens, niet alleen de hoogopgeleide en redelijk denkende, kan niet begrijpen dat iemand zijn leven laat bepalen door een boek van enkele millennia oud, waarvan de inhoud contrasteert met onze verlichte wereld. God is overbodig en de mens heeft hem in de maakbare wereld vervangen door zichzelf.

Ik bid dagelijks. En, helpt dat? Is dat meer dan wat voor me uit mompelen in de eenzaamheid, ter versterking van het geloof, waarvan men vindt dat ik het me inbeeld? Is dat meer dan een psychologische truc om mindful te worden? Verhoort God gebeden wel? De twee voetballers die allebei een kruisje slaan voor ze het veld betreden, kunnen niet allebei winnen. Berust verhoring niet gewoon op toeval? ‘Toeval is logisch’ om eens een bekende voetballer te citeren.

Hoort God mij wel? Verhoort hij mij wel? Antwoordt hij wel? God heeft geantwoord. Voor eens en altijd. Hij heeft de gebeden van alle tijden verhoord in de geboorte van Jezus. In diens leven, sterven en opstaan. Daarin ligt Gods antwoord op onze vragen naar de zin van het bestaan, naar het doel van de weg die wij gaan, naar de hoop van ons tastende strijden. Bidden gaat niet om een lijstje met wensen, waar we boos of teleurgesteld op kunnen reageren wanneer we ze niet vervuld worden. Bidden gaat om wat er echt toe doet.

En wat er echt toe doet, leert Jezus zijn leerlingen in het Onze Vader. Het gebed van de Heer. Het gebed onderweg naar Gods koninkrijk, waarin wij mogen participeren. Wij. Niet ik alleen. Bidden doe je nooit alleen. Bidden is geen onderonsje met God, zelfs niet in de beslotenheid van je eigen huis. Het Onze Vader staat niet voor niets in het meervoud. Biddend ben je verbonden met al die anderen die bidden, zelfs als je zelf niet in staat bent te bidden. Dan wordt er voor je gebeden. En namens je. In Jezus’ naam. Ja, ik geloof nog. Van harte.

Gerrit Oud, 3 december 2021