Dagobert: 7 weken in zijn voetsporen

COLUMN

Saskia de Jong


In mijn kindertijd lazen we thuis de Donald Duck. Een van de veelvoorkomende figuren naast Donald en zijn neefjes is Oom Dagobert. De vele plaatjes waarin hij ‘zwemt’ in zijn berg muntgeld staan me nog wel goed voor ogen. Hoe hij met papier geld omging, staat me wat minder goed bij. Maar niettemin is dat toch hetgeen, waardoor (of waarmee) ik geheel onverwacht in de laatste weken van 2021 tijdelijk in zijn voetsporen ben getreden. Of beter gezegd: ik voelde mij een beetje zo.

Voor mijn werk heb ik soms bijzondere zaken te regelen, zoals het opzeggen en leeghalen van een huurwoning in verband met de permanente opname van de cliënt in een zorginstelling. Hiervoor moet ik altijd wel toestemming vragen bij de rechter onder meer vanwege de kosten, die ermee gemoeid kunnen zijn. Aanvankelijk vond ik het al buitengewoon leuk, amusant, … (of hoe je het wil noemen) om anderen, i.c. de mannen van het verhuisbedrijf,; het werk te zien doen het inpakken in plastic folie van de meubels en het overbrengen naar de vrachtwagen. Dat compenseerde het ‘nadeel’, dat ik had aan deze exercitie; namelijk het (voor mijn doen) zeer vroeg op moeten staan. Maar soms moet je ergens wat voor over hebben, niet waar?

Wat ik echter in het geheel niet verwachtte, waren de 2 plastic tasjes, die met touw waren dichtgebonden, die achter een kast vandaan kwamen; toen de verhuismedewerkers de betreffende kast van zijn plek haalden. Naderhand, toen de inboedel naar de opslagruimte was overgebracht en dat gedeelte van de excerciti In deze tasjes bleek een hele grote som geld te zitten. En wat ik toen voelde? Alle andere zaken (geplande zaken/ taken, etc.) schoven als het ware terzijde en werden tijdelijk gewist uit mijn geheugen. Verbijstering en verbazing kwamen ervoor in de plaats: alsof er niets anders meer was en vragen als wat en/of  hoe met dit geld te doen, wie kan er support geven, hoe is dit mogelijk, waar ga ik het opbergen tot het terug kan naar de bank (in een bak onder mijn bed misschien?). En dan ontstaat het gevoel alsof je in het leven van Dagobert Duck bent terecht gekomen. En dat gevoel bleef de daaropvolgende 7 weken terugkomen.

In deze periode heb ik enkele keren het geld geteld, want ook stortingsapparaten kunnen telfouten maken; die lastig te betwisten zijn. Ook het ‘storting-klaar’ maken kost tijd: de biljetten moeten slim verdeeld worden, zodat bij elke storting de daglimiet zoveel mogelijk benut werd. Omdat het er op ging lijken, dat ik een tig aantal dagen achtereen zou moeten gaan afstorten, heb ik ook ‘veldwerk’ gedaan: waar staan de stortingsapparaten (binnen/buiten), zijn er ‘ideale’ stortmomenten waarop het niet te druk, maar ook niet te rustig is; etc. Als je veelvuldig moet afstorten, dan is het wel fijn als het (in meerdere opzichten) veilig gedaan kan worden.

Hoewel ik dus plan A in de uitvoeringssteigers aan het zetten was, kreeg ik een onverwachte hulplijn via een vriendin in handen. Haar (inmiddels overleden) vader had nog bij die bank gewerkt en zij heeft voor mij, via haar contact, iemand op een ‘hoge’ managementpositie kunnen bereiken. Hij heeft de situatie vlot kunnen trekken: er bleek een soort ‘noodprocedure’ te zijn voor deze situaties. Een plan B. Maar helaas, de onbekendheid van de medewerkers met deze procedure was de reden dat ik aanvankelijk met plan A begonnen was. Diezelfde onbekendheid droeg ook bij aan een vertraagde uitvoering van dit plan B. Maar via plan B is het wel gelukt om al het geld bij de bank terug te krijgen én nog voor de kerst / het einde van het jaar.

Overigens zou de vader van mijn vriendin (vrijwel zeker) een hele scherpe, boze brief hebben gestuurd naar zijn oude werkgever over deze situatie. Want in zijn tijd bij de bank (op de afdeling Klachten) zouden ze het wellicht wat sneller en/of pragmatischer opgelost hebben in plaats van mij een week of 7 dagelijks ‘wat’ geld te laten afstorten, zoals de uitvoering van plan A zou hebben gevergd.

Zo als u zult begrijpen, had ik een best prettige en rustige kerst en jaarwisseling met al het geld terug op de bank.

Saskia de Jong, 28 januari 2022.