Wederzien

COLUMN

Gerben Drost

Vrijdag na Pasen zat ik te mediteren over transities die ons overkomen en waartoe we ons moeten verhouden. De secularisatie is nu zover gekomen dat Nederland geen gelovig land meer is. Religieuze groepen zijn nu minderheden. Dat geeft ‘minority stress’. Het aantal mensen dat zich inzet in vrijwilligerswerk neemt af. Het pleidooi om ‘vergeten feestdagen’ zoals Hemelvaartsdag en Pinksteren in te ruilen voor andere feestdagen (Ramadanfeest en Nationale Herdenking Slavernijverleden) klinkt steeds luider.

Wederzien met de Koningsvarens in het Landwehrpark

Overige transities rond: energie, grondstoffen, biodiversiteit, klimaatadaptatie, landbouw, water, zorg, sociaaleconomisch domein tot en met defensie…

Overal piept en kraakt het. Overal kramp. Echter, we moeten stap voor stap verder op onze expeditie (Pelgrimstocht?).

Toen werd het tijd voor een knipbeurt bij de kapper. Ik was te vroeg, maar moest even wachten. De beide kapsters waren twee beeldschone jongemannen aan het knippen. Kwam er een nog mooiere jongeman binnen, die door de kapper werd geholpen, in de eerste stoel. Ik was voorzien van koffie en nam kort de Telegraaf ter hand. Nou, in de oorlog fout en veel beter is het niet geworden.

Afijn, een jongeman vertrok en ik nam plaats in de stoel waarin hij eerder zat, de derde stoel. Snel daarna kwam de midden stoel vrij. Een van de kapsters woont in Almere. Dus ik vroeg of ze de Floriade al bezocht had. Nog niet, maar Almere centrum is erg opgeknapt. Het mocht wat kosten. Hoe kom je op de Floriade?  Er zijn diverse aanvliegroutes. Er is op de Floriade zelfs een ‘Tiny Church’ (mogelijk een formule met toekomst). Zie: www.floriade.nl Mijn kapster ging het komende weekend richting USA, want bij aldaar wonende familie is een baby geboren die ze met haar man en dochter ging bewonderen. Wat je allemaal aan papieren moet overleggen om de USA binnen te komen. Met ook nog een verse testuitslag van het meereizende kind.

Welnu, komt een nieuwe klant binnen. Werkelijk dit was echt de mooiste van de  jongemannen die de kapper vandaag nodig hadden. Een vrolijke gast. Hij vertelde dat hij direct na de knipbeurt door zou reizen naar een bruiloft. Op die bruiloft moest hij een optreden geven. Veel voorpret.

Op enig moment zeg ik tegen mijn kapster: ‘het is hier vanmiddag wel de middag van de jongemannen’. Ja, riposteert ze: ‘wat doe je hier?’

Ik stond op en wenste de jongeman naast me in de midden stoel een fijne bruiloft toe.

Na het afrekenen ging ik vanuit dit vrolijke bezoek aan de kapper als het ware opgetild naar huis.

Thuis ging het door. De eerste twee leken op Petrus en Andreus. Die derde was dan Jacobus. En de vierde man: Jezus. Met die bruiloft en dat optreden….

Waarachtig, zo gaat het bij wederzien. Onverwacht kijk je ze in de ogen. Hoe zal het gaan bij de wederkomst? Echt om naar uit te zien!

Gerben Drost, 6 mei 2022