VREDE

COLUMN

Gerrit Oud

‘Vele doden, massa’s lichamen, ontelbaar veel lijken, mensen struikelen erover.’

Het lijkt het onderschrift bij een van die afschuwelijke beelden uit Ukraïne, die ons de afgelopen week bereikte. De tekst komt echter uit de Bijbel, uit Nahums visioen van de ondergang van Nineve, hoofdstad van het Assyrische rijk. Ruim 26 eeuwen later is dit blijkbaar nog steeds het beeld van verwoesting en vernietiging. Van mensen die mensen doden. ‘Ben ik mijn broeders hoeder?’ Echo van onze schuld.

‘Dat wij toch niet vergeten
waartoe wij zijn gemaakt,
dat diep in ons geweten
opnieuw het licht ontwaakt,
dat in ons wordt herschapen
de geest die overleeft,
dat onze lieve aarde
nog kans op redding heeft.’

Juist in deze tijd waarin wij mogen toeleven naar Pasen, waarin wij eens temeer mogen stilstaan bij onze schuld en dat die alleen door Gods genade kan worden vergeven, doen deze woorden van Huub Oosterhuis goed. Het licht dat ontwaakt, is opgestaan voor alle mensen, aller schuld heeft Hij gedelgd. Ons resten, naast dankbaarheid, de helpende hand uit te steken én te bidden. Laten we samen met de orthodoxe kerken het gebed bidden dat zij in deze veertigdagentijd bidden:

Heer en Meester van mijn leven,
bewaar mij voor de geest van traagheid,
moedeloosheid, heerszucht en ijdel gepraat.
Maar schenk mij, uw dienaar,
een geest van ingetogenheid,
nederigheid, geduld en liefde.

Ja, Heer en Koning,
doe mij mijn eigen fouten zien
en niet mijn broeder veroordelen,
want Gij zijt gezegend
in de eeuwen der eeuwen. Amen

Gerrit Oud, 8 april 2022